Hallotrony

Do pomiaru indukcji magnetycznej stosuje się obecnie prawie wyłącznie teslomierze z przetwornikiem hallotronowym. W przetworniku tym wykorzystuje się zjawisko Halla, polegające na powstawaniu napięcia U_H w osi poprzecznej płytki półprzewodnikowej, jeśli wzdłuż osi podłużnej płynie prąd I a płytka znajduje się w polu magnetycznym o indukcji B. Wartość napięcia określa zależność:

U_H = k_XI_XB

Czułość przetwornika zależy od zastosowanego materiału oraz wymiaru płytki i jest określona doświadczalnie przez producenta. Wymiary płytki mogą być bardzo małe, co umożliwia budowę przetworników nadających się do praktycznie punktowych pomiarów indukcji magnetycznej.

Układ teslomierza hallotronowego zależy od czułości przetwornika, rodzaju mierzonego pola magnetycznego (stałe lub przemienne) oraz od zakresu pomiarowego przyrządu. Dla stałych pól magnetycznych o indukcji magnetycznej większej niż jedna dziesiąta tesli [T] wystarcza prosty układ pokazany na rysunku:

Hallotron znalazł zastosowanie jako element mnożący do pomiaru mocy (mnoży prąd i napięcie). W multimertach cęgowych hallotron służy do pomiaru prądu (wokół przewodu z prądem powstaje pole magnetyczne proporcjonalne do wartości prądu). Można mierzyć prądy stałe i zmienne o dowolnie dużych wartościach:

U_H = kIB

Hallotrony z germanu, arsenku galu, stosuje się do pomiaru mocy, w miernikach cęgowych. Stosowany jest do częstotliwości rzędu GHz.
Jeżeli na zaciskach hallotronu powstaje napięcie zmienne to wzmacniacze napięcia zmiennego są mniej wrażliwe na zakłócenia niż wzmacniacze napięcia stałego.