Właściwości ruchowe silnika indukcyjnego przy obciążeniu

 

     Obciążenie silnika indukcyjnego otrzymuje się przy sprzęgnięciu wału silnika z maszyną obciążającą, przy czym uzwojenie stojana silnika jest zasilane z sieci przemysłowej. Na ogół silnik obciążony pracuje przy niezmiennych warunkach zasilania. W stanie obciążenia silnika ustala się taka prędkość kątowa wirnika, przy której występuje równowaga momentów elektromagnetycznego M_em  i mechanicznego M_m=M. Moment elektromagnetyczny  dostosowuje się do momentu mechanicznego, czemu odpowiadają zmiany prędkości kątowej. Ustalona prędkość (poślizg) wirnika silnika indukcyjnego jest, zatem zależna od momentu użytecznego M obciążenia wirnika, od strat, tarcia i wentylacji rM_m oraz od warunków zasilania silnika. Zmiany momentu użytecznego obciążenia silnika powodują zmiany prądu pobieranego z sieci oraz współczynnika mocy silnika. Z kolei zmiany w uzwojeniach wywołują zmiany strat mocy czynnej i sprawności silnika. Właściwości ruchowe silnika indukcyjnego przy obciążeniu określa się na podstawie charakterystyk statycznych.

 

 

    Charakterystyki maszyny indukcyjnej pracującej przy = const. = const.

 

 

 

 

 

 

 

    Przy zaburzeniu stanu równowagi momentów zespołu pracującego dotychczas w stanie ustalonym – zależnie od właściwości maszyny napędzającej i napędzanej – mogą zaistnieć dwa przypadki:

 

·        Praca stabilna – występuje wtedy, gdy po zniknięciu krótkotrwałego zaburzenia układ wraca do stanu równowagi,

·        Praca niestabilna – występuje wtedy, gdy układ zatrzymuje się lub wykazuje tendencje do rozbiegania się (nieograniczonego wzrostu prędkości obrotowej).