Podstawy fizyczne działania silnika indukcyjnego
Podczas przepływu prądu elektrycznego przez przewodnik wytwarza się
wokół niego pole magnetyczne. Kierunek linii sił tego pola wyznaczony może być
zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej, lub za pomocą prawej dłoni, której kciuk
wskazuje kierunek przepływu prądu, zaś zagięte cztery pozostałe palce –
kierunek linii pola magnetycznego.
Sytuację tą przedstawia poniższy rysunek:
Rys. 1 – Pole magnetyczne wokół
przewodnika z prądem.
Schematycznie kierunek przepływu w przekroju przewodnika oznacza się
krzyżykiem albo kropką.
Rys. 2 – Schematyczne przedstawienie
kierunku przepływu prądu w przewodniku.
Jeżeli prąd będzie wpływał do przewodnika, od strony obserwatora, fakt
ten będzie oznaczony krzyżykiem (na rysunku 1 – od strony ręki). Natomiast jeżeli będzie następował przepływ prądu w stronę
obserwatora, to oznaczeniem będzie kropka.
Załóżmy, że do dwóch kawałków przewodnika tworzącego układ tak jak na
rysunku 3a, przyłożone zostało napięcie U. W takim obwodzie popłynie
zatem prąd I, wpływając do górnego przewodnika (punkt 1 – co
umownie obrazuje
krzyżyk) i wypływając (punkt 2, umowna kropka) z
dolnego z powrotem do źródła napięcia U. Wokół obu przewodników – dolnego
i górnego wytworzone zostanie pod wpływem przepływającego prądu pole
magnetyczne. Kierunek linii sił tego pola, zgodny z przedstawioną wcześniej
regułą, został zaznaczony czerwonymi strzałkami. W układzie takim wytworzone zostają zatem dwa bieguny magnetyczne (jedna para).
Rys. 3 – Pole magnetyczne w układzie
dwóch równoległych przewodników z prądem.
Na rysunku 3b pokazany został ten sam
obwód w widoku z przodu. Widać iż pomiędzy
przewodnikami, ze względu na zgodne kierunki linii sił pola wytworzone zostaną bieguny
magnetyczne (S i N).