Podstawy fizyczne działania silnika indukcyjnego

 

 

  Podczas przepływu prądu elektrycznego przez przewodnik wytwarza się wokół niego pole magnetyczne. Kierunek linii sił tego pola wyznaczony może być zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej, lub za pomocą prawej dłoni, której kciuk wskazuje kierunek przepływu prądu, zaś zagięte cztery pozostałe palce – kierunek linii pola magnetycznego.

  

   Sytuację tą przedstawia poniższy rysunek:

 

 

 

Rys. 1 – Pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem.

 

 

  Schematycznie kierunek przepływu w przekroju przewodnika oznacza się krzyżykiem albo kropką.

 

 

 

Rys. 2 – Schematyczne przedstawienie kierunku przepływu prądu w przewodniku.

 

   Jeżeli prąd będzie wpływał do przewodnika, od strony obserwatora, fakt ten będzie oznaczony krzyżykiem (na rysunku 1 – od strony ręki). Natomiast jeżeli będzie następował przepływ prądu w stronę obserwatora, to oznaczeniem będzie kropka.

   Załóżmy, że do dwóch kawałków przewodnika tworzącego układ tak jak na rysunku 3a, przyłożone zostało napięcie U. W takim obwodzie popłynie zatem prąd I, wpływając do górnego przewodnika (punkt 1 – co umownie obrazuje

krzyżyk) i wypływając (punkt 2, umowna kropka) z dolnego z powrotem do źródła napięcia U. Wokół obu przewodników – dolnego i górnego wytworzone zostanie pod wpływem przepływającego prądu pole magnetyczne. Kierunek linii sił tego pola, zgodny z przedstawioną wcześniej regułą, został zaznaczony czerwonymi strzałkami. W układzie takim wytworzone zostają zatem dwa bieguny magnetyczne (jedna para).

 

 

 

Rys. 3 – Pole magnetyczne w układzie dwóch równoległych przewodników z prądem.

 

     Na rysunku 3b pokazany został ten sam obwód w widoku z przodu. Widać iż pomiędzy przewodnikami, ze względu na zgodne kierunki linii sił pola wytworzone zostaną bieguny magnetyczne (S i N).