Bieg jałowy silnika indukcyjnego

 

     Przy biegu jałowym silnika indukcyjnego uzwojenie stojana jest zasilane z sieci przemysłowej, zaś uzwojenie wirnika jest zwarte, przy czym wał wirnika nie jest obciążony żadnym momentem zewnętrznym. W tych warunkach moment elektromagnetyczny silnika jest równoważony stratami mechanicznymi i w wyniku tego ustala prędkość wirowania wirnika przy wartości nieznacznie mniejszej od prędkości synchronicznej. Zatem przy biegu jałowym silnika poślizg jest bardzo mały (~0,001). Przy zasilaniu napięciem znamionowym w maszynach typowych prąd biegu jałowego I_10n wynosi ok. 0,25...0,6 prądu znamionowego I_1n, zaś współczynnik mocy cosj10n =0,1...0,2 ( większe wartości I_10n i cos j_10n mają maszyny małej mocy ).                                                                                                                             

     Moc czynna pobierana przy biegu jałowym jest prawie w całości tracona w uzwojeniu stojana (rP_u10=m₁R₁I²₁₀ ), w rdzeniu oraz w postaci strat mechanicznych (rP_m).

 

    Charakterystyka biegu jałowego:

 

 

                     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            Przy zmianie napięcia zasilającego  zmieniają się prąd , moc  pobierana z sieci i cos. Przebieg tych zmian przedstawiają tzw. Charakterystyki biegu jałowego (rys. powyższy), które wykreśla się na podstawie pomiarów. Natomiast na rys. poniższym przedstawiono schemat przykładowego układu do badania silnika indukcyjnego, między innymi do wykonania próby biegu jałowego. Pomiary wykonuje się przy napięciu regulowanym od 1,3  do takiej wartości minimalnej, przy której silnik zacznie wyraźnie zmniejszać prędkość obrotową.

 

 

 

 

 

 

 

 

Układ połączeń do badania silników indukcyjnych